Od Josha C.D. Hailey

Zwierzenia Hailey dość głęboko do mnie przemawiały. Racja, przecież tak mało czasu było nam dane być szczęśliwymi. Właściwie ciężko mówić o szczęściu, kiedy w każdej chwili mogą tutaj wbiec strażnicy i zabrać nas na rozłączenie. To tylko utopia, wspaniała, ale utopia, która miesza nasze zmysły dając nadzieję, aby w najmniej spodziewanym momencie brutalnie nam ją wyrwać. Jej wyjazd dał mi trochę w kość, co pięknie pogorszyłem tym cholernym rozłączeniem, a dobiłem ją amnezją. Nieszczęścia chodzą podobno parami, a nie trójkami! No debil, jeden wielki debil, wwalający się w jeszcze większe bagno. Chociaż jeszcze nikogo nie pobiłem... za mocno. Jednak jej ostatnie słowa był najgorsze. Bił od nich taki żal i bałem się, że nigdy nie będę w stanie tego zmienić.
- Nie myśl w ten sposób - też mówiłem szeptem.
- A jak mam myśleć? To prawda Josh.

- Nie, Rubi. Bydło, to osoby, które nas wszystkich tutaj zamknęły, które nie potrafiły zobaczyć w nas ludzi, przestraszyły się nas i uznały za zagrożenie, którego kompletnie nie stanowimy. Z drugiej strony, to tutaj się zakochałem. Jeśli to był jedyny sposób, tak chciał los, żebyśmy się spotkali właśnie tutaj, to śmierć jest niczym. Przestaje istnieć. Ja jej nie widzę, bo liczysz się tylko ty tutaj i teraz, bo doskonale wiem, że mogą mi cię odebrać, więc chcę wykorzystać te chwile, jak najlepiej mogę. A tak niewiele ich mieliśmy. Powinienem być silniejszy…
- Nie mów tak - przerwała mi i pogładziła mój policzek. Wciąż siedziała na moich kolanach, a ja ją obejmowałem i przytulałem do siebie.
- Dobrze. Dla mnie też to wszystko nie jest proste. Nawet nie zdajesz sobie sprawy, jak to jest patrzeć w oczy pełne wspomnień, proszące o coś, czego nie rozumiesz i nie możesz spełnić, bo nie pamiętasz. Ale tutaj jestem, cały twój.
- I nigdzie nie pójdziesz - wtuliła twarz w moją szyję.
- Nigdzie. Co to za świat poza twoim pokojem i bez ciebie obok? Pusty, brzydki, smutny. Tylko ty się liczysz, ty mogłabyś zastąpić mi całą ludzkość świata. Jesteś najważniejszą kobietą w moim życiu i pierwszą, z którą wytrzymałem dłużej niż jeden dzień. Jesteś wyjątkowa, jedyna, kocham cię. Nigdy już nie pozwolę, żebyś uroniła przeze mnie czy kogokolwiek chociaż jedną łzę.
- Nie obiecuj czegoś, czego nie będziesz w stanie spełnić - szepnęła.
- Ale ja chcę podjąć to ryzyko, chcę zmienić wszystko, sprawić, że nie będziesz myślała o nas jak o bydle czekającym na rzeź. Nie zakochałem się w jakimś przyszłym mięsie, tylko w najpiękniejszej, najinteligentniejszej i najbardziej irytującej dziewczynie na świecie - zaśmiała się.
- To z tym irytowaniem mogłeś sobie odpuścić.
- Nie mogłem, albowiem to ważna  i podstawowa cecha, która nadaje kobiecie specyficzny charakter, który rzuca takich facetów jak ja na kolana.
- Ja cię rzuciłam na kolana? - zdziwiła się.
- Tam na kolana… to mało powiedziane.
- Coś czuję, że mi słodzisz, żebym nie płakała.
- Wiesz, sądzę, że jesteś zbyt twarda, żeby w tym momencie na nowo się rozpłakać. I za to cię wielbię.

Hailey?