Od Hailey C.D Josha

Szliśmy równym krokiem przed siebie. Przez bardzo długi czas towarzyszyła nam tylko cisza i skrzypiący pod naszymi stopami śnieg. W końcu zdobyłam się na odwagę i powiedziałam chłopakowi to, co już od dawna leżało mi na sercu.

- Ej.. Josh.. – mruknęłam zatrzymując się. Chłopak przystanął dwa kroki dalej, po czym przeniósł na mnie swój pytający wzrok.

- Musisz mi coś obiecać. – złapałam go za obie ręce i spojrzałam w oczy.

- O co chodzi?- spytał, a w jego głosie wyczułam nutę strachu i niepewności. Zmarszczył czoło, przyciągając mnie za ręce nieco bliżej.

- Oboje wiemy, że mój czas wśród żywych powoli dobiega końca..

- Hailey. To Chyba nie najlepszy moment na…

- Zamknij się. – skarciłam go, ściskając mocniej jego ręce. – Teraz ja mówię. W końcu trzeba o tym porozmawiać, nie wybaczyłabym sobie, jeśli nie zdążyłabym Ci tego powiedzieć. Jeśli to już się stanie musisz być twardy słyszysz? – Chłopak spuścił głowę i lekko pociągnął nosem. Szybko złapałam jego twarz w zimne dłonie i zmusiłam go na spojrzenie w moją stronę. Oczy miał zeszklone, lecz odwracał wzrok, jak gdyby chcąc to ukryć. – Twój świat nie może się ograniczać tylko do mnie Joshua, jeśli to się już stanie, musisz mi obiecać, że będziesz żył dalej. Obiecaj, Josh.

- Nie mogę. Mam tylko Ciebie Hail.. – mruknął, a samotna łza z jego policzka spłynęła na moją rękę. Wtulił twarz w moje dłonie, w taki sposób, że miałam wrażenie iż chłopak boi się, że więcej ich nie dotknie.

- Hej, hej… Spójrz na mnie. – Gdy wpił we mnie swoje brunatne oczy, pociągnęłam go nieco a szyję w dół. – Kocham Cię, słyszysz? Jestem tego pewna jak sto pięćdziesiąt.. – wyszeptałam stykając się z chłopakiem czołem. – Musisz być silny nie zważając na okoliczności. Musisz być silny dla mnie, dla nas. – Po tych słowach przytulił mnie mocno, porywając tym samym do góry. Objęłam go jak najmocniej mogłam.  Gdy postawił mnie już na ziemi, od razu złapał moją dłoń i w ciszy ruszyliśmy dalej. Nie potrzebowaliśmy słów.  Jego gesty mówiły same za siebie. W końcu usiedliśmy na odśnieżonej ławce. Chłopak posadził mnie na własnych kolanach. Przekrzywiłam głowę przyglądając się jego twarzy. Po chwili ściągnęłam również kaptur z jego głowy.

- No co?- spytał w końcu, a na jego twarzy zagościł uśmiech.

- Nic, piękny jesteś..- mruknęłam przeczesując dłońmi jego włosy.

- Piękna to jesteś Ty. – wyszeptał.

- I mam niebiańskie oczy, wiem, wiem. – Złożyłam na jego ustach pocałunek, który chłopak odwzajemnił czule i delikatnie, jakby bał się, że może go zepsuć. Potem był następny, i następny. Każdy kolejny był coraz głębszy i bardziej namiętny. Chłopak przycisnął mnie do klatki piersiowej, po czym przeczesał lekko moje włosy. Teraz nie liczyło się kompletnie nic. Tylko on i ja. Po kilku minutach przerwałam jednak mizianki.

- Nie śpieszmy się..- szepnęłam, ponownie stykając się z nim czołem.

- Nic wbrew twej woli, Moja…- mruknął przytulając mnie do siebie nieco mocniej.

- Oh, won’t you stay with me? – zanuciłam biorąc głębszy oddech.

- Couse you’re all I need.. – dokończył Josh, unosząc lekko kąciki ust.

- Widzę, też znasz tę piosenkę…

Josh?